ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Από την ώρα που γεννήθηκα νιώθω ένα αποπνιχτικό, πανταχού παρόν δίχτυ-δίκτυο να με τυλίγει.
Μωρό ακόμη στη κούνια του μαιευτηρίου εισέπραττα τα ψεύτικα χαμόγελα του συστήματος «υγείας-πρόνοιας» .Γιατροί , νοσοκόμες, κλινική αναπαράγουν αυτό το σύστημα.
Φωτογράφοι, ζιπουνάκια, παιχνιδάκια, είδη εξυπηρέτησης του βρέφους , γονείς και συγγενείς αναπαράγουν το «καταναλωτικό σύστημα».
Μεγάλωμα στην οικογένεια, επιτρεπτά και μη πράγματα, αρχές και απαγορεύσεις, πρότυπα αναπαράγουν το οικογενειακό σύστημα.
Στραβοτιμονιές κι αναποδιές ,φόβοι και αδυναμίες αναπαράγουν το θρησκευτικό σύστημα.
Σχολείο κι εκπαίδευση , το εκπαιδευτικό σύστημα.
Φίλοι και κοινωνικός περίγυρος, το κοινωνικό σύστημα.
‘Εννομο συμφέρον , «ελευθερίες» το πολιτικό-πολιτειακό σύστημα.
Απασχόληση το εργασιακό σύστημα.
Ένα άπειρος αριθμός συστημάτων και υποσυστημάτων ξεδιπλώνεται , με τυλίγει σαν βρόγχος και με ακυρώνει. Δεν ζω, δεν υπάρχω ως άνθρωπος.
Είμαι ένα στοιχείο, ενός γραμμικού συστήματος, με πολλές μεταβλητές και πολλούς αγνώστους. Επιδέχομαι άπειρες λύσεις.
Συστήματα εναλλάσσονται και συνδιάζονται , κατά περίπτωση. Η ύπαρξή μου έχει αξία μόνο για να το αναπαράγει. Βρες τρόπους να κόψεις την αλυσίδα !
